A final post from self expressed. Thank you, dear readers, for journeying with me through university and for putting up with my often non-sensical babble. This is my last post from self expressed, which will remain on the internet until I have the heart to close it down for the last time. Please join me at horizons. And do update your links as well as my new online alibi.

On manque de meuf et de soleil, de cash et de sommeil. Retape dans le champ ci-dessous la suite de chiffres et de lettres qui apparaissent dans le cadre ci-contre.

اینروزها که هنوز نیستنت را به هوای دوباره داشتنت ثانیه شماری میکنم . نه که چیزی برای گفتن نباشد. به این سکوت پیله کرده ام. نه که ندانم چه بگویم. اینروزها از همیشه پر تر از حرفم . از همیشه بیشتر گفتنی دارم ولی من مانده ام و یک عالمه ناگفته های ناشنیده. میروم تا فراموشم کنی . در فراموشی هم آغوشت میکنم تا طعم تلخ برخوردهای سردت یادم برود. که در گرفته میان گریز و جا ما.

La position des blocs a été enregistrée.